شعر برای پدرم

     سرای جاودان

         مذهبی خاطره مداحی عـکس و....

شعری  سروده ی خودم تقدیم به مرحوم پدرم .

آن نیمه شب تاریک
                       چه سکوتی وچه سردی 
            که ز سرمای زمستان 
                                         دل شب هم می لرزید
و پدر فانوس بدست از لب آب آمده بود (1)
                                    بر سر شانه ی او بیل بد(بود)
                                                              وخستگی روز همه اش
وهمان مهر ومحبت که صفا خانه ی ماداد
                                             وبه گرمای محبت
                                                                  ما را سرد
                                                                                 نمی بود
وبه آن بوسه ی گرمی که مرا خوابم برد
                                                      ولی او
                                           مستانه وضو کرد
                                                                    به آبی سرد   
               ونمازی که درآن تاریکی شب (2)
                                              ظلمتکده ی دنیا را 
                                                                تا به سر کوی خداوند
                                                                               شکست
وبه زیبایی چشمش قسم 
                                  که در سایه ی شب 
                                       گریه ی مردانه نمود
                ودر روز بخندید وادب
                                          یاد به ما داد 
                                                           که
                                ادب از عقل بیاموز
              وبه دامان شب آویز
                                          وبگریید
                                          که فردا سحری دارد(3)
وتو می دانی که چه شیرین وچه زیباست
                                                     نوایش
                                      که در خاطر من آمده 
                                                                   آن حزن صدایش
                     که می خواند 
                                       در آن مجلس عشاق حسینی 
                                                                       به آوای غمینی
<<وای گفت راوی درزمین کربلا
                                       وای بودم ودیدم زجور اشقیا>> (4)
وازآن نوحه ی زیبا وغمینش
                                  که می خواند
                                                    همیشه
 <<وای آرزوی دیدن کرب وبلا دارم به دل
                     وای شوق دیدار حسین سر جدا دارم  به دل>>(5)
                                        پیچیده هنوزم
                                                           در گوشم
                                         که چنین می خواند
<<وای از آن سنگ که دندان پیامبر بشکست
                             درّ دندان نبی شافع محشر بشکست>>(6)
                                           وچه زیبا 
                                                       می گریید
                                         در پی روضه ی شیخ
                                              به صدایی که همه هق هق آن
                                            آکنده نمود از عشق 
                                                               مجلس ومحفل مارا
                                                                                    هم
من از این رو       
                    خاطره ی او را 
                                    در خاطر تو آوردم 
                                                           تاروح 
                                      مشدی غلامرضا(7) را
                                                             با حمد وصلوات                                                                                         شاد سازی
(1) باغ  داشتیم و آب دهی باغات ده نوبتی بود نوبت ما که می شد گاهی پدرم علاوه بر روز ، نیمه شب بر میخواست  وآب بندی درختان را جابجا می نمود.
(2)پدرم با اینکه مردی روستایی وسواد قرانی داشت ولی حافظ کل قران کریم بود-بساری از دعاهای مفاتیح را حفظ بود و کتاب نیز بسار خوانده و تاریخ وحکایات اسلامی فراوانی از بر داشت.وهمیشه برای ما میخواند. معمولا نماز شب او ترک نمی شد..نیز نماز اول وقت
(3).فردا سحری دارد یعنی اعمالتان راخدایی کنید وبترسیداز خدا تا  فردای قیامت رو سپید باشید.
(4)پدرم نوحه خوان معروفی در منطقه بود.اشاره به یکی از نوحه هایی که همیشه می خواند.
(5) اشاره به نوحه دیگری که او می خواند.
(6) اشاره به نوحه دیگری که او می خواند.
(7) روحش شاد ویادش گرامی باد 



نظرات شما عزیزان:

علی
ساعت20:09---22 مهر 1395
روحش شاد......دلمون گرفت پسرعمه

ارباب کوچندر
ساعت20:07---22 مهر 1395
روحش شاد.....واقعادلمون گرفت پسرعمه.یادش بخیر

سوده
ساعت23:17---29 مهر 1392
عموی عزیزم روحت همیشه شاد
متشکرم که نظر دادی


نام :
آدرس ایمیل:
وب سایت/بلاگ :
متن پیام:
:) :( ;) :D
;)) :X :? :P
:* =(( :O };-
:B /:) =DD :S
-) :-(( :-| :-))
نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه:






برچسب‌ها:

[ پنج شنبه 14 ارديبهشت 1391برچسب:, ] [ 11:20 ] [ محمد جاودان ]

[ ]